کلاغ : سایت کدام ادبیات و کدام فلسفه؟

این درست است که هر کسی که سرش توی ادبیات و شعر و غزل و این چیزها باشد کمیت عقلش لنگ است و خواه ناخواه از خودش نظرهای فلسفی و بعضا عرفانی هم صادر می فرماید اما وقتی با کلکسیونی از مردودی های دیگر سایت های ادبی مواجه می شوید که در سایت کلاغ دور هم جمع شده اند تنها یک فلسفه به ذهن تان خطور می کند. این که ذهن جست و جوگر و خلاق ایرانی به جای رهیافت های نو و برداشت های مدرن از مشکلاتی که قرن هاست جامعه ای مثل جامعه ی ما گرفتار آن هاست سعی می کند تا موضوعات غریب و با رنگ و لعاب مدرن خود را با قشری نازک از فلسفه و جامعه شناسی – که از خواندن یکی دو کتاب نیچه و زمینه ی جامعه شناسی ا. ح. آریان پور حاصل شده است – با بیان و زبانی مغلوط و گنگ به یاران گرانقدر ادب نوین پارسی عرضه کند. کلاغ جدای از "معرفی" نویسندگان جوان یک ماخذ درست و حسابی برای این نوع "فلسفه" و این مدل "ادبیات" است. به ندرت کسی برای کاری نظر می دهد و استقبالی از هیچ نظری نمی شود. انگار خود نویسندگان هم می دانند که کارهای شان فقط منتشر شده است و کسی طبیعتا حال و حوصله ی خواندن ترهات آن ها را ندارد و نخواهد داشت.